درون دهه ی گذشته، بخش زیادی از یخ های گرینلند ذوب شدند، بسیاری از افراد به دلیل اوج آمدن سطح دریاها جان خود را از دست دادند، خشکسالی و دیگر فجایع مرتبط با تغییرات اقلیمی آثار مصیبت باری مثل آتش سوزی جنگل های کالیفرنیا را به وعده آوردند. حتی در بهینه شرایط، اقدامات پرسنل غصه بخاطر پیشگیری از فجایع اقلیمی کافی نیستند.
بوسیله همین دلیل، دیگر روشنگری کافی است و باید با تکیه گاه کنار نوآوری های فناوری دست به کار شد. مردم برای حفظ زیستگاه خود تلاش می کند و احتیاج به ایجاد تعادل دارد. اگر انقلاب صنعت و تنخواه داری بی حدومرز، عاملان واقعی شرایط زیست محیطی فعلی باشند، باید با مهندسی زمین و شرکت های علمی برای جلوگیری از خسران های بیشتر زمان خرید. طرح های پیشنهادی مهندسی زمین درون دو دسته استراحت می گیرند: حذف کربن از لوله کوچک زمین، ساختن پوشش محافظتی بخاطر جلوگیری از تشعشعات خورشیدی.
بلندپروازانه ترین طرح پیشنهادی حذف کربن شامل بارورسازی اقیانوس ها با آهن سولفات و دیگر مواد زیستی برای متشابه سازی رشد جلبک هایی هستند که می توانند زنجیره ی غذایی دریایی را احیا کنند و از سوی دیگر کربن جوی را جذب کنند. برای کاهش سرعت گرمایش جهانی اندوه تنقیه ذرات سولفور دی زنگ بوسیله جو باعث پژواک پرتو خور و کاهش دمای زمین می شود. بسیاری از متخصصان، طرح دستکاری عمدی فضا ژئوفیزیکی را محکوم می کنند؛ اما انسان از قرن گذشته بوسیله رخ ناخواسته و غیرعمدی محیط زمین را تحول داده است. حداقل با دستکاری عمدی می توان تلاش ها را تو مسیری درست هدایت کرد.
انسان برای رسیدن بوسیله مهارت کنترل نهاد هنوز نحو اضافی را در پیش دارد. تاکنون چندین آزمایش بارورسازی آهن در دو دهه ی گذشته اجراشده اند اما عزب دو آزمایش باعث جذب کربن اعماق سیل گرفتن شدند. با بود این توفیق محدود، کنوانسیون تنوع زیستی سازمان ملل تو سال ۲۰۰۸، مهلتی قانونی را برای چنین اقداماتی تو نظر گرفت.
در زمینه ی مهندسی زمین خورشیدی هم اقدامات قدری صورت پژمان است. تاکنون تنها برنامه ی واقعی داخل این زمینه، آزمایش اختلال کنترل شده ی استراتوسفری دانشگاه (SCoPEx) با کمال مطلوب تزریق ذرات کربنات کلسیوم در لایه های بالای جو زمین بخاطر انعکاس کمی از پرتوهای خور به فضا بود. این آزمایش شبیه سازی غلیان آتشفشانی بود که بر بالا بخش کوچکی از بیابانی در جنوب باختر ایالات متحده انجام شد؛ اما مانع اصلی این پروژه، اضطراب موسسه های سرمایه گذاری از فعالان محیطی است. بوسیله نعوظ مشابهی، پروژه ی مهندسی جوی زمین در سال ۲۰۱۹ با این طور مانعی روبه رو شد.
ترس فعالان محیطی از پروژه های مهندسی زمین تا حدی مضحک و غیرقابل پسند است؛ زیرا این گروه ها هرگز از تولیدکنندگان نفت (کشورهایی مثل عربستان سعودی، روسیه، کانادا یا ایالات متحده) به دلیل ادخال مقادیر بیش هیدروکربن جلوگیری نکردند، حتی بوسیله مشتریان غیرصنعتی آن ها (مانند چین، هند، ایالات متحده و ژاپن) درباره ی استفاده فرآورده های شیمیایی هشداری ندادند. عامل واقعی تغییر، فناوری به خاص فناوری هسته ای، خورشیدی و بادی خواهد بود؛ اما حتی تو بهترین سناریوهای تطبیق انرژی تجدیدپذیر، نقطه ی بی بازگشتی بود دارد: مملو شدن کربن، آثار اعاده ناپذیری را بر موجودات حی به جای خواهد گذاشت.
برای رفع مشکلات فوق باید طولانی مردم ها مشت بوسیله دست غصه دهند. منابعی مانند سازمان های دولتی پیشرو، انجمن های علمی و حامیان خصوصی از غلبه سیاسی، معرفت فنی و نبوغ مالی لازم بخاطر خنثی سازی گرمایش زمین برخوردار هستند. مقابل تخمین ها گرمایش زمین هر سال، ده ها میلیارد دلار نفقه تحمیل می یواش. شانس های آسیایی و اروپایی حامی مهندسی زمین هستند و حالا این طرح در انتظار احضار امنیت دو حزب ایالات متحده است. ایالات متحده به تازگی، طرح ۴ میلیون دلاری اداره ی ملی نهر و اقیانوسی (NOAA) را بخاطر ارزیابی مداخله های رود تصویب کرد؛ ولی تنها حمایت از این طرح کافی نیست.
بخاطر «پروژه ی منهتن» محیطی، باید نوآوری و منابع بیل گیتس، ایلان ماسک، جف بزوس و دیگر اداره های پژوهشی و فناوری والا حمایت آن ها را ترکیب کرد: بیل گیتس، میلیاردها دلار روی توان خورشیدی متمرکز و رآکتورهای همجوشی تنخواه گذاری کرد. ایلان ماسک، بازار مقاومت را برای خودروهای برقی ایجاد و جف بزوس هم دست اندک ۱۰ میلیارد دلار روی پروژه های اقلیمی سرمایه گذاری کرد. خوشبختانه متخصصان باسابقه در این زمینه در حال امر روی کلکسیون ای از طرح های مهندسی زمین هستند که بسیاری از آن ها به طور مخفیانه و دور از چشم سیاستمداران انکارکننده ی تغییرات اقلیمی ارتکاب می شوند.مقاله های مرتبط:ویروس کرونا و تغییرات اقلیمی؛ کووید ۱۹ می تواند اثرات زیست محیطی بلندمدت بر جای بگذارد؟زمین تا سال ۲۱۰۰ چقدر گرم خواهد شد؟
مدافعان محیط زیست و دولت ها از سازما ن های شرکت کننده در پروژه ی مهندسی زمین می خواهند نسب سرمایه گذاری و اهداف خود را به شکلی ساطع تقریر کنند؛ اما سیلان ی رادیکال تر، تعیین مقیاس چنین پروژه هایی است. در شرایط کنونی، انتخابی جز متکی کنار محاسبات علمی و اجرای دستورالعملی اقلیمی باقی نمی ماند. از طرفی باید اقداماتی را داخل سبب کاهش زنجیره های تأمین طعام و انرژی انجام انصاف. مشکلاتی مثل اختلالات اقلیمی، سپرده شدن مرزها به برهان کووید ۱۹ و هیاهو های تجاری، می توانند کشورها را بوسیله تنخواه گذاری به خشکی امدن کشاورزی بومی تشجیع کنند. زراعت تبعه شامل نوآوری هایی مثل گلخانه های هیدروپونیک یا ارگانیک، پروتئین های گیاهی و تغییر تلفات طعام به کارمایه باشد. خودکفایی بومی یکی از گام های مهم در موجب افزایش انعطاف است. داخل اقتصاد گردشی، هر انحصاری می تواند قدری از سیاق حل مهندسی زمین باشد.
کاشت میلیاردها شجر از کانادا و روسیه گرفته تا برزیل و چین، یکی از میزان های واضح منابع جذب کربن و درعین حال دستیار به ساکنین بومی است. بارورسازی ابرها که از دهه ی ۱۹۷۰ متداول شد، می تواند به رفع مشکل خشکسالی معاون کند. نهفتن خنک ها با ماسه و پژواک پاره زیادی از نور می تواند یکی از راه حل های التیام زمین زخمی باشد. البته هر کدام از این روش ها دارای چالش ها و انفراد های خود هستند.
بیشتر بخوانید:شستشوی پوشاک الیاف جعلی باعث انتشار میکروپلاستیک ها می شودجهان درون دستیابی به اهداف تعیین شده داخل یک دهه گذشته برای حفظ زمین ناکام مانده استآلاینده های هوا داخلی می توانند خطرناک برنده از آلاینده های اجنبی باشندگوگل بخاطر جلوگیری از تولید آلاینده فقط از منابع عاری کربن کاربرد می کنداولین طرح رآکتور هسته ای کوچک آمریکا تأیید شد
بوسیله همین دلیل، دیگر روشنگری کافی است و باید با تکیه گاه کنار نوآوری های فناوری دست به کار شد. مردم برای حفظ زیستگاه خود تلاش می کند و احتیاج به ایجاد تعادل دارد. اگر انقلاب صنعت و تنخواه داری بی حدومرز، عاملان واقعی شرایط زیست محیطی فعلی باشند، باید با مهندسی زمین و شرکت های علمی برای جلوگیری از خسران های بیشتر زمان خرید. طرح های پیشنهادی مهندسی زمین درون دو دسته استراحت می گیرند: حذف کربن از لوله کوچک زمین، ساختن پوشش محافظتی بخاطر جلوگیری از تشعشعات خورشیدی.
بلندپروازانه ترین طرح پیشنهادی حذف کربن شامل بارورسازی اقیانوس ها با آهن سولفات و دیگر مواد زیستی برای متشابه سازی رشد جلبک هایی هستند که می توانند زنجیره ی غذایی دریایی را احیا کنند و از سوی دیگر کربن جوی را جذب کنند. برای کاهش سرعت گرمایش جهانی اندوه تنقیه ذرات سولفور دی زنگ بوسیله جو باعث پژواک پرتو خور و کاهش دمای زمین می شود. بسیاری از متخصصان، طرح دستکاری عمدی فضا ژئوفیزیکی را محکوم می کنند؛ اما انسان از قرن گذشته بوسیله رخ ناخواسته و غیرعمدی محیط زمین را تحول داده است. حداقل با دستکاری عمدی می توان تلاش ها را تو مسیری درست هدایت کرد.
انسان برای رسیدن بوسیله مهارت کنترل نهاد هنوز نحو اضافی را در پیش دارد. تاکنون چندین آزمایش بارورسازی آهن در دو دهه ی گذشته اجراشده اند اما عزب دو آزمایش باعث جذب کربن اعماق سیل گرفتن شدند. با بود این توفیق محدود، کنوانسیون تنوع زیستی سازمان ملل تو سال ۲۰۰۸، مهلتی قانونی را برای چنین اقداماتی تو نظر گرفت.
در زمینه ی مهندسی زمین خورشیدی هم اقدامات قدری صورت پژمان است. تاکنون تنها برنامه ی واقعی داخل این زمینه، آزمایش اختلال کنترل شده ی استراتوسفری دانشگاه (SCoPEx) با کمال مطلوب تزریق ذرات کربنات کلسیوم در لایه های بالای جو زمین بخاطر انعکاس کمی از پرتوهای خور به فضا بود. این آزمایش شبیه سازی غلیان آتشفشانی بود که بر بالا بخش کوچکی از بیابانی در جنوب باختر ایالات متحده انجام شد؛ اما مانع اصلی این پروژه، اضطراب موسسه های سرمایه گذاری از فعالان محیطی است. بوسیله نعوظ مشابهی، پروژه ی مهندسی جوی زمین در سال ۲۰۱۹ با این طور مانعی روبه رو شد.
ترس فعالان محیطی از پروژه های مهندسی زمین تا حدی مضحک و غیرقابل پسند است؛ زیرا این گروه ها هرگز از تولیدکنندگان نفت (کشورهایی مثل عربستان سعودی، روسیه، کانادا یا ایالات متحده) به دلیل ادخال مقادیر بیش هیدروکربن جلوگیری نکردند، حتی بوسیله مشتریان غیرصنعتی آن ها (مانند چین، هند، ایالات متحده و ژاپن) درباره ی استفاده فرآورده های شیمیایی هشداری ندادند. عامل واقعی تغییر، فناوری به خاص فناوری هسته ای، خورشیدی و بادی خواهد بود؛ اما حتی تو بهترین سناریوهای تطبیق انرژی تجدیدپذیر، نقطه ی بی بازگشتی بود دارد: مملو شدن کربن، آثار اعاده ناپذیری را بر موجودات حی به جای خواهد گذاشت.
برای رفع مشکلات فوق باید طولانی مردم ها مشت بوسیله دست غصه دهند. منابعی مانند سازمان های دولتی پیشرو، انجمن های علمی و حامیان خصوصی از غلبه سیاسی، معرفت فنی و نبوغ مالی لازم بخاطر خنثی سازی گرمایش زمین برخوردار هستند. مقابل تخمین ها گرمایش زمین هر سال، ده ها میلیارد دلار نفقه تحمیل می یواش. شانس های آسیایی و اروپایی حامی مهندسی زمین هستند و حالا این طرح در انتظار احضار امنیت دو حزب ایالات متحده است. ایالات متحده به تازگی، طرح ۴ میلیون دلاری اداره ی ملی نهر و اقیانوسی (NOAA) را بخاطر ارزیابی مداخله های رود تصویب کرد؛ ولی تنها حمایت از این طرح کافی نیست.
بخاطر «پروژه ی منهتن» محیطی، باید نوآوری و منابع بیل گیتس، ایلان ماسک، جف بزوس و دیگر اداره های پژوهشی و فناوری والا حمایت آن ها را ترکیب کرد: بیل گیتس، میلیاردها دلار روی توان خورشیدی متمرکز و رآکتورهای همجوشی تنخواه گذاری کرد. ایلان ماسک، بازار مقاومت را برای خودروهای برقی ایجاد و جف بزوس هم دست اندک ۱۰ میلیارد دلار روی پروژه های اقلیمی سرمایه گذاری کرد. خوشبختانه متخصصان باسابقه در این زمینه در حال امر روی کلکسیون ای از طرح های مهندسی زمین هستند که بسیاری از آن ها به طور مخفیانه و دور از چشم سیاستمداران انکارکننده ی تغییرات اقلیمی ارتکاب می شوند.مقاله های مرتبط:ویروس کرونا و تغییرات اقلیمی؛ کووید ۱۹ می تواند اثرات زیست محیطی بلندمدت بر جای بگذارد؟زمین تا سال ۲۱۰۰ چقدر گرم خواهد شد؟
مدافعان محیط زیست و دولت ها از سازما ن های شرکت کننده در پروژه ی مهندسی زمین می خواهند نسب سرمایه گذاری و اهداف خود را به شکلی ساطع تقریر کنند؛ اما سیلان ی رادیکال تر، تعیین مقیاس چنین پروژه هایی است. در شرایط کنونی، انتخابی جز متکی کنار محاسبات علمی و اجرای دستورالعملی اقلیمی باقی نمی ماند. از طرفی باید اقداماتی را داخل سبب کاهش زنجیره های تأمین طعام و انرژی انجام انصاف. مشکلاتی مثل اختلالات اقلیمی، سپرده شدن مرزها به برهان کووید ۱۹ و هیاهو های تجاری، می توانند کشورها را بوسیله تنخواه گذاری به خشکی امدن کشاورزی بومی تشجیع کنند. زراعت تبعه شامل نوآوری هایی مثل گلخانه های هیدروپونیک یا ارگانیک، پروتئین های گیاهی و تغییر تلفات طعام به کارمایه باشد. خودکفایی بومی یکی از گام های مهم در موجب افزایش انعطاف است. داخل اقتصاد گردشی، هر انحصاری می تواند قدری از سیاق حل مهندسی زمین باشد.
کاشت میلیاردها شجر از کانادا و روسیه گرفته تا برزیل و چین، یکی از میزان های واضح منابع جذب کربن و درعین حال دستیار به ساکنین بومی است. بارورسازی ابرها که از دهه ی ۱۹۷۰ متداول شد، می تواند به رفع مشکل خشکسالی معاون کند. نهفتن خنک ها با ماسه و پژواک پاره زیادی از نور می تواند یکی از راه حل های التیام زمین زخمی باشد. البته هر کدام از این روش ها دارای چالش ها و انفراد های خود هستند.
بیشتر بخوانید:شستشوی پوشاک الیاف جعلی باعث انتشار میکروپلاستیک ها می شودجهان درون دستیابی به اهداف تعیین شده داخل یک دهه گذشته برای حفظ زمین ناکام مانده استآلاینده های هوا داخلی می توانند خطرناک برنده از آلاینده های اجنبی باشندگوگل بخاطر جلوگیری از تولید آلاینده فقط از منابع عاری کربن کاربرد می کنداولین طرح رآکتور هسته ای کوچک آمریکا تأیید شد
- ۹۹/۰۷/۰۳